Yaşlı dünyamızda ne kadar az merhamet var!

Merhamet sesi işitmeyenlerin sayısı da bir o kadar fazla.

Merhametin çekildiği dünyamızdan şiddet ve öfke sesleri yükseliyor.

Merhamet; acımak değil, acıtmamaktır.

Hedefini şaşıran merhametten bizar olanlar şunu söylüyor;

“Merhamet, insan olmanın ve insan kalmanın birinci şartıdır.

Ve merhamet yoksa hiçbir şey tamam değildir.”

Bugün yaşlı dünyamıza merhameti yeniden aşılamalıyız.

Merhamet abidelerinin gözüyle insanlığa bakabilmeye, onların yürekleriyle kederleri hissedebilmeye gayret etmeliyiz.

Modern zamanların en büyük problemi olan merhametsizliği şefkat ve rahmete çevirmeliyiz.

Rahmet ve merhameti kendimizden başlayarak tüm topluma yaymalıyız.

Tevazu ve merhametin başarının önünde bir set olmadığını idrak etmeliyiz.

Gelin; kendimize, çalışanlarımıza, ana babamıza, yaşlılarımıza, çevremize ve bütün canlılara karşı vicdanlı ve merhametli olalım.