İçimin zehrini konuşsun diye
Beklerim rüzgârdan haberlerini
*
Vurulmuş bir geyiktir sensiz zamanlar
İçimin ormanı bir yangın yeri
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni
*
En iyi anlatış artık susmaktır
Anladım bunu ben seni bilince
*
Gövdemi kurşunlar sererse yere
Kırgın bakışların değdi bilirim
Ve ölüm konuğum olduğu zaman
Duyduğun vicdanın ayak sesidir.
*
Gözlerin ne kadar İstanbul öyle
Sebiller uçuşur parmaklarında
*
Kaç umut eskidi sokaklarında
Kaç albüm tükettim anarak seni
*
Yokluğun içime duvarlar örer
Nasıl kan toplanır gülüşlerinde
*
Çevir gözlerini içimden yana
Sırrını saklayan mahzeninim ben
*
Ve bir sofra gibi sersem önüne
Yerli düşüncenin ürünlerini
İnsanı kirleten heykeller gördüm
Güneşi karartan kıyamet gibi
*
Sohbetin bir rahmet bulutu gibi
İner hasretimin tarlalarına
*
Bir bahar yağmuru bana hitabın
Cennet kıyılardan haber getiren
Bu konuya henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu sen yaz...